Bruksizm – zgrzytanie zębami

Nadmierna i mimowolna nadaktywność mięśni żwaczy sprawia, że dochodzi do zaciskania zębów i zgrzytania nimi. Patologiczne tarcie zębami zwane jest bruksizmem. Osoby dotknięte tą chorobą skarżą się na bolesność w okolicy oczu, uporczywe bóle głowy, problemy ze słuchem czy bóle stawów. Bezpośrednim skutkiem bruksizmu będzie ścieranie, rozchwianie zębów, czy ich nadwrażliwość, która wynika z uszkodzonego szkliwa. Przygryzanie języka, policzków również możemy zaliczyć do objawów łączonych z bruksizmem. Przy długo trwającym problemie bruksizmu zmiany w organizmie zachodzą również pod względem estetycznym. Często dochodzi do przerostu mięśni żwaczy co zwłaszcza u kobiet daje wygląd zbyt mocno rozbudowanej żuchwy. Problem diagnozowany jest często dopiero w dorosłym życiu, ponieważ symptomy bruksizmu są mylone z objawami innych schorzeń.

Bruksizm – przyczyny powstawania

Bezpośrednia patogeneza bruksizmu nie została do końca poznana. Określono jednak kilka czynników, które prawdopodobnie zwiększają ryzyko jego wystąpienia. Pierwszym z nich jest przewlekłe narażenie na stres, które generalnie może przyczyniać się do występowania stereotypii. Do osób o największym ryzyku bruksizmu należą osoby żyjące w ciągłym napięciu. Kolejnym elementem mającym wpływ na ryzyko nocnego zgrzytania zębami mogą mieć różnego rodzaju wady zgryzu, które zaburzają prawidłowe ustawienie zębów szczęki i żuchwy, a także niektóre choroby pasożytnicze.

Bruksizm – leczenie

Medycyna estetyczna od lat z powodzeniem pomaga wyeliminować problem zgrzytania zębami. W tym przypadku toksyna botulinowa ma na celu relaksację mięśni żwaczy. Podczas wizyty lekarz zbiera dokładny wywiad chorobowy oraz bada mięśnie żwaczy i ocenia napięcie spoczynkowe oraz podczas zaciskania zębów. Następnie podawane są niewielkie, bezpieczne ilości botoksu za pomocą strzykawki z bardzo cienką igłą, dzięki temu zabieg jest całkowicie bezbolesny.